Profilaktyka jest bardzo ważną częścią nowoczesnego podejścia do hodowli bydła mlecznego i powoli staje się jej podstawą i fundamentem rentowności, polega ona na przerwaniu łańcucha szerzenia się chorób w stadach.

Większość nękających Nas problemów w stadzie możemy wyeliminować lub znacząco zredukować jeżeli zabierzemy się za to kompleksowo a koszty z tego wynikające zwrócą się nam z nawiązką oraz dodatkową korzyścią będzie satysfakcja i mniej problemów do rozwiązania.

W dalszej części postaram się przedstawić główne schorzenia z którymi spotykamy się najczęściej w naszej pracy terenowej, a które są w naszym zainteresowaniu ze względu na opracowane programy uwalniania .

  1. Najważniejszą grupą chorób są te które dotyczą szeroko pojętego rozrodu . Wymienione zostały na pierwszym miejscu dlatego że są bardzo powszechne oraz dają bardzo duże przełożenie na przyszłość ponieważ nie będziemy mieć np. problemów z cielakami jeżeli krowa się nie zacieli i nie będzie potomka.
    • Czynniki wirusowe:
      • BVD – wirusowa biegunka bydłaBardzo dobrze poznana jednostka chorobowa której przyczyną jest Pestivirus, a występowanie w Polsce szacuje się na 70% stad. Nie każdy hodowca zdaje sobie sprawę z problemu ponieważ rzadko zdążają się masowe zachorowania a do problemów z płodnością po prostu z biegiem czasu się przyzwyczaja, co ułatwia fakt że u sąsiada też jest nie za dobrze z rozrodem czyli jak nie mam gorzej to jest OK. A to tylko efekt bardzo powszechnego zakażenia wielu zwierząt z różnych gospodarstw.
        Zakażenie następuje drogą poziomą czyli przez przewód pokarmowy i oddechowy oraz drogą pionową czyli poprzez przekazanie w łonie potomstwu.Choroba u pojedynczego osobnika trwa ok 2-6 tygodni i skutkuje obniżeniem odporności oraz w przypadku krów cielnych:

        • do 40 dnia: resorpcję zarodka i jak się może wydawać powtarzanie ruji w większych okresach niż 3 tygodniowe
        • od 40 do 100 dnia poronienia lub mumufikacja płodów tzw zeschlaki
        • ok 120-150 dnia zakażena może pojawić się immunokompetencja na wirusa BVD czyli cielak zaczyna traktować wirusa jako swoją własną tkankę i nie wytrzarza przeciwko niemu przeciwciał które miały by go wyeliminować
        • po 150 dniu często dochodzi do poronień lub przedwczesnych porodów

Problemem są szczególnie osobniki trwale zakażone które emitują do środowiska bardzo duże ilości wirusa. W Polsce jest ich średnio ok 2%

Profilaktyka oraz uwalnianie stad przy BVD polega przede wszystkim na badaniach w celach eliminacji wyżej wymenionych zwierząt oraz stymulowanie odporości swoistej do zwalczania wirusa u sztuk zdrowych

  • IBR -zakaźne zapalenie nosa i tchawicy

Przyczyną choroby jest Herpesvirus, schorzenie jest następna z powszechnych chorób w terenie której występowanie jest prawie równie wysokie jak poprzedniej

Cechą charakterystyczną tego typu zakażenia ściśle związaną z właściwaościami samego wirusa jest latencja. Co to właściwie jest ta latencja, a jest to cecha wirusa do umiejętości ukrywania się przed układem immunologicznym w nerwach gdzie nie ma on dostępu. Wirus chowa się i czeka , a kiedy nadejdzie odpowiednia pora wywolujaca immunosupresje np. porod, sytuacje stresowe związane z transportem wirus się aktywuje i wywoluje zakazenie. A sytuacji takich nie brakuje i w stadzie krążenie wirusa jest na porządku dziennym , osobniki młode u których zanikła odporność siarowa mogą się bez preszkod zakazac i pozostawać nosicielami az przyjdzie i na nich pora spadku odporności i wtedy one będą miały okazję zakazić zwierzęta zdrowe.

Przerwanie tego typu sytuacji jest możliwe poprzez wprowadzenie programu szczepien i wyeliminowaniu osobnikow podatnych na zakazenia, ponieważ tych u których wirus jest i czeka na aktywacje już nie wyleczymy.

Jezli myśleliście ze uwalnianie BVD jest trudne to IBR jest arcytrudne ze względu na wyrzej wymienione zjawisko , i trwa przez kilka pokoleń.

Naszczescie na rynku dostępne sa szczepionki delecyjne czyli w wielkim skrocie takie dzięki którym jesteśmy w stanie odroznic zwierzęta szczepione od zakazonych wirusem terenowym.